διασώθηκε ακέραιη και αλώβητη από τους Αποστολικοὺς ακόμη χρόνους. Η Κυρία Θεοτόκος μέχρι τη σεπτή Κοίμησή της
παρέμενε στα Ιεροσόλυμα και ήταν το πρώτιστο, το σεβάσμιο και το πάντιμο μέλος της πρώτης Εκκλησίας· ήταν το εκείνο το παμπολύτιμο πρόσωπο που τροφοδοτούσε με χάρη, έμπνευση,
φωτισμό και δύναμη τους Αποστόλους· ο μυστικός θεόσταλτος πυρήνας του αποστολικού έργου τους. Τη φροντίδα της την είχε αναλάβει, ήδη από το Πάθος του Χριστού, ο αγαπημένος και επιστήθιος Μαθητής του Κυρίου, ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος.
Ασφαλώς είναι η ίδια εκείνη εμβιωματική πεποίθηση που βγαίνει μέσα από τα παναγιόφιλα στήθη των πιστών για την αγία Κοίμηση και την πανάφθορη Ζώνη της
Θεοτόκου:
«Ἐπὶ
τῆς γῆς τὸν Κύριον
ἱερῶς
ἐσωμάτωσας,
καὶ
χερσὶν ἁγίαις
ἀληθῶς
διέζωσας,
τὸν
περιζωννύοντα
τοὺς
εὐσεβοῦντας δύναμιν·
νῦν δὲ
ἀναβᾶσα οὐρανῶν ὑπεράνω,
κατέλοιπες
ἀνθρώποις
τὴν
Τιμίαν σου Ζώνην,
Παρθένε
Θεοτόκε,
κραταίωμα
καὶ σκέπην».
(Με απλά λόγια:
«Με ιερό και μυστικό τρόπο,
Παρθένε
Θεοτόκε,
έδωσες
σώμα στον Κύριο,
όταν
Αυτὸς ήρθε
και ενανθρωπίστηκε στη γη·
και με τ’ άγια χέρια σου
Τον
τύλιγες στη μητρική αγκαλιά σου,
Αυτόν
που τυλίγει με δύναμη
τους
ευσεβείς χριστιανούς·
και τώρα που ανέβηκες
ακόμη
και πιο πάνω
από τους ουρανούς,
άφησες
στους ανθρώπους
την τίμια
Ζώνη σου,
για να τους δυναμώνει
και για να τους σκεπάζει»).
Όπως επίσης ψάλλουμε και στο Απολυτίκιο της εορτής της Καταθέσεως της αγίας Ζώνης:
«Πρὸς
δόξαν ἀκήρατον,
ἀνερχομένη
Ἁγνή·
χειρί
Σου δεδώρησαι
τῷ
ἀποστόλῳ Θωμᾶ,
τὴν
πάνσεπτον ζώνην Σου».
(Δηλαδή:
«Όταν ανέβαινες
προς
την άφθορη δόξα
του Παραδείσου,
έδωσες
με τα χέρια σου
στον Απόστολο Θωμά
την
πανσεβάσμια Ζώνη σου»).
※
[ (1) «Συναξαριστής» Αγίου Νικοδήμου,
[ (1) «Συναξαριστής» Αγίου Νικοδήμου,
Τόμ. γ΄, εκδόσεις «Δόμος», σελ. 472.
(2) Θ.Η.Ε., Τόμος 7ος
(2) Θ.Η.Ε., Τόμος 7ος
(«Η Κοίμησις της Θεοτόκου»),
σελ. 706–714.
(3) Ιερομονάχου Γρηγορίου:
(3) Ιερομονάχου Γρηγορίου:
«Η Υπεραγία Θεοτόκος»,
σελ. 40–41·
σελ. 40–41·
Ιερόν Κουτλουμουσιανόν Κελλίον
«Άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος»·
Άγιον Όρος, 19941.
(4) «Μέγας Συναξαριστής»
(4) «Μέγας Συναξαριστής»
Ματθαίου Λαγγή:
«Μην» Αύγουστος,
σελ. 242·
Αθήναι, 19995.
(5) «Θησαυρός Δαμασκηνού»
(5) «Θησαυρός Δαμασκηνού»
(«του Υποδιακόνου και Στουδίτου,
του και Θεσσαλονικέως»):
Λόγος ΙΒ΄
(«Εις την Κοίμησιν της Θεοτόκου»),
σελ. 193·
Εκδόσεις «Βασ.Ρηγοπούλου»·
Θεσ/νίκη, 1997.
(6) Μηναίον Αυγούστου:
(6) Μηναίον Αυγούστου:
Όρθρος τη ΛΑ΄ του αυτού μηνός (31ης),
Β΄ Κανών τῆς Η΄ Ωδής, Β΄ Τροπάριο,
σελ. 306·
σελ. 306·
Εκδόσεις «Φως»·
Αθήνα, Αύγουστος 1970.
(7) Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ):
(7) Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ):
«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»,
Μέρος Β΄, Λόγος ΙΑ΄
(«Για την Θεομήτορα»),
σελ. 472·
Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου,
Έσσεξ Αγγλίας, 200310.
(8) Αγίου Μαξίμου Ομολογητού:
(8) Αγίου Μαξίμου Ομολογητού:
«Ο Βίος της
Υπερευλογημένης
Δεσποίνης
ημών Θεοτόκου
και
Αειπαρθένου Μαρίας»
(από
γεωργιανό κείμενο
του Αγίου
Ευθυμίου του Ιβηρίτου)·
κεφ. Η΄
και Θ΄,
σελ.
210–213 και 215–226·
Έκδοση Ιερού
Κελλίου
Αγίου
Νικολάου «Μπουραζέρη»·
Καρυές Αγίου
Όρους, 20132.
(9) Ιστότοπος Ναού Αγίας Ζώνης Πατησίων,
«Ιστορία
της Αγίας Ζώνης»
(άρθρο του Σύγγελη Κων/νου).
(10) Α΄ δημοσίευση:
Παρασκευή 16 Αυγούστου 2013.
(11) Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]
※
Επιτρέπεται η αναδημοσίευση
των αναρτήσεων από τό «Ειλητάριον»,
αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα
ως πηγή προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου