«ΣΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΗΣΕ ΚΙ ΕΜΑΣ!»

«ΣΤΑΜΑΤΑ ΚΑΙ ΦΙΛΗΣΕ ΚΙ ΕΜΑΣ!»

     Ο σκοπός του πάνσοφου Συμεών –του διά Χριστόν Σαλού– ήταν πρώτα να σώσει ψυχές, είτε με τιμωρίες, που προκαλούσε με κωμικό τρόπο ή με μέθοδο, είτε με θαύματα που έκανε παριστάνοντας τον ανόητο, είτε με νουθεσίες που τις έλεγε κάνοντας τον τρελό· και έπειτα να μη γίνει γνωστή η αρετή του και αποκτήσει έπαινο και τιμές από τους ανθρώπους.

     Μια μέρα χόρευαν και γελούσαν σε ένα δρόμο κάτι κορίτσια και αποφάσισε να περάσει από εκεί. Όταν τον είδαν, άρχισαν αυτές να κατηγορούν τους μοναχούς. Ο δίκαιος για να τις σωφρονίσει, προσευχήθηκε και αμέσως ο Θεός τις τύφλωσε όλες. Άρχισαν τότε να λένε τί τις συνέβη και κατάλαβαν ότι αυτός τις τύφλωσε και άρχισαν να τρέχουν ξοπίσω του κλαίγοντας και φωνάζοντας: «Λύσε τα μάγια, Σαλέ! Λύσε τα μάγια!», γιατί νόμιζαν ότι τις τύφλωσε με μάγια.

     Τον έφτασαν, τον κράτησαν με τη βία και τον εξόρκιζαν να λύσει αυτό που έδεσε. Τις λέει, λοιπόν, παίζοντας: «Όποια από σας θέλει να γίνει καλά, ας έρθει να φιλήσω το μάτι της που τυφλώθηκε και θα γίνει καλά». Όσες θέλησε ο Θεός να γίνουν καλά –έλεγε ο όσιος– δέχτηκαν. Οι υπόλοιπες, που δεν δέχτηκαν να τις φιλήσει, έμειναν έτσι κλαίγοντας.

     Έφυγε τότε ο όσιος από κοντά τους, αλλά μετά από λίγο άρχισαν και οι υπόλοιπες να τρέχουν από πίσω του φωνάζοντας: «Σταμάτα, Σαλέ, σταμάτα! Για τ’ όνομα του Θεού! Σταμάτα και φίλησε κι εμάς!». Και έβλεπε κανείς να τρέχει μπροστά ο γέροντας και τα κορίτσια από πίσω του. Άλλοι έλεγαν ότι παίζουν μαζί του· άλλοι σκέφτονταν ότι τρελάθηκαν και τα κορίτσια. Έμειναν λοιπόν αθεράπευτα για πάντα. Έλεγε ο όσιος γι’ αυτό: «Αν δεν τις στράβωνε ο Θεός, θα ξεπερνούσαν στην ασωτία όλες τις γυναίκες της Συρίας. Έτσι, με την αρρώστια των ματιών τους γλυτώνουν από τα πολλά τους κακά».

ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΝΕΑΠΟΛΕΩΣ

—Συναξάριον.—

Τῇ ΚΑ΄ (21η) τοῦ Ἰουλίου μηνός,

μνήμη τῶν Ὁσίων Πατέρων ἡμῶν Ἰωάννου

καὶ Συμεὼν τοῦ διὰ Χριστὸν σαλοῦ.

—Στίχοι.—

Ἔμφρων σὺ μωρός, ὃς βίον παίζων, Πάτερ,

Ὄφιν φρόνιμον λανθάνεις τέλους ἄχρι.

Ἔρημον εἵλου, ὦ Ἰωάννη μάκαρ,

Δι’ ἧς ἔρημα εἰργάσω σαρκὸς πάθη.

Ψευδαέφρων περίφρων Συμεὼν θάνεν εἰκάδι πρώτῃ.

—Ἀπολυτίκιον.—

Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ.

Ὡς ἡνωμένοι δι’ ἐνθέου ἀγάπης,

σύμψυχοι ὤφθητε ἐν πᾶσι τοῖς τρόποις,

ὦ Ἰωάννη Ὅσιε καὶ θεῖε Συμεών·

ὁ μὲν βίον ἔνθεον, διελθὼν ἐν ἐρήμῳ·

ὁ δὲ σοφοῖς σκώμμασι, τὸν Βελίαρ μωράνας·

καὶ νῦν τῶν θείων ἄμφω ἀμοιβῶν,

κατατρυφῶντες, ἠμᾶς ἐποπτεύοιτε.

—Κοντάκιον.—

Ἦχος α΄. Χορὸς ἀγγελικός.

Τὸν βίον εὐσεβῶς, ἐκτελέσαντες πίστει,

δοχεία καθαρά, τῆς Τριάδος δειχθέντες,

Συμεὼν Ἰωάννη τε, θεοφόροι πανεύφημοι,

νῦν αἰτήσασθε, τὸν ἱλασμὸν καὶ εἰρήνην,

ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν, καταπεμφθῆναι πλουσίως,

Πατέρες πανόλβιοι.

—Ἕτερον Κοντάκιον.—

Ἦχος β΄. Τοὺς ἀσφαλεῖς.

Τὸν ἐν σαρκί, ἀναφανέντα ἄσαρκον,

καὶ ἀρεταῖς, ὑπερκοσμίως λάμψαντα,

Συμεῶνα τὸν ἰσάγγελον

καὶ θεοφόρον εὐφημήσωμεν·

σὺν τούτῳ Ἰωάννην τὸν ἀοίδιμον,

γεραίροντες ὡς ἄγγελον ἐν σώματι·

ὁμοῦ γὰρ ὑπὲρ ἡμῶν πρεσβεύουσι.

—Μεγαλυνάριον.—

Χαίροις παμμακάριστε Συμεών,

ὁ ἀπομωράνας, τῆς κακίας τὸν σοφιστήν·

χαίροις Ἰωάννη, πολῖτα τῆς ἐρήμου,

Πατέρες θεοφόροι, Ἀγγέλων σύσκηνοι.

※

[ Λεοντίου Νεαπόλεως:

«Ο Άγιος Συμεών

ο διά Χριστόν Σαλός»

(Πρωτότυπο κείμενο, μετάφραση)·

Μετάφραση:

Γ. Μπουδούρης – Π. Γιαχαντζής,

Κεφ. VI, σελ. 90–91.

Εκδόσεις «Το Περιβόλι της Παναγίας»·

Θεσσαλονίκη 1992³.

Επιμέλεια ανάρτησης: 
π. Δαμιανός. ]

※

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.