ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΠΟΥ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

ΤΟ ΚΡΑΣΙ ΠΟΥ ΕΥΦΡΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ

     «Ἱκανὴ εἶνε ἡ ἀγάπη νὰ θρέψει τὸν ἄνθρωπο ἀντὶς φαγητὸ καὶ πιοτό· αὐτὸ εἶνε τὸ κρασὶ ποὺ εὐφραίνει τὴν καρδιὰ τ’ ἀνθρώπου. Μακάριος ὅποιος ἤπιε ἀπὸ τοῦτο τὸ κρασί· ἀπ’ αὐτὸ ἤπιανε οἱ ἀκόλαστοι καὶ φχαριστηθήκανε, οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ξεχάσανε τὸν σκοτεινὸ δρόμο τους, κ’ οἱ μέθυσοι καὶ γενήκανε νηστευτές, κ’ οἱ πλούσιοι καὶ ποθήσανε τὴ φτώχεια, κ’ οἱ φτωχοὶ καὶ πλουτήσανε μὲ τὴν ἐλπίδα, κ’ οἱ ἄρρωστοι καὶ γινήκανε δυνατοί, κ’ οἱ ἁπλοϊκοὶ καὶ γινήκανε σοφοί».

ΑΓΙΟΣ ΙΣΑΑΚ Ο ΣΥΡΟΣ

ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΦΩΤΗ ΚΟΝΤΟΓΛΟΥ

(1895–1965)

※
[Φώτη Κόντογλου:

«Ὁ μυστικὸς κῆπος»,

κεφ. 7ο, σελ. 163,

Ἐκδοτικὸς Οἶκος «Ἀστήρ»,

Ἀθῆναι, Μάϊος 1986³.]

※