ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΟΣ

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΤΟΣ

     Πιστεύω ακράδαντα ότι είμαι πιστός. Μάλιστα δε, ο καλύτερος από τους υπάρχοντες πιστούς. Αλλά, μετά λύπης μου αισθάνομαι, βλέπω και διαπιστώνω, ότι ο Θεός διαφωνεί μαζί μου κι έχει τώρα με το μέρος Του όλες μου τις διαθέσεις, τις πράξεις και τις στιγμές από την καθημερινότητα της ζωής μου! Κανένα μυστικό θρόισμα της καρδιάς μου δεν Του διαφεύγει! Τόση αθόρυβη και αόρατη παρακολούθηση, πείτε μου: μπορεί να είναι αγάπη αυτό; Έπρεπε –λέει– να μη βιάζομαι να επικρίνω, έπρεπε να συγχωρώ, να συμπάσχω, να κατανοώ και να βοηθώ πάντα τις εικόνες Του, που είναι οι συνάνθρωποί μου: αυτές οι κινητές και παντού διάσπαρτες απειλές της ανόδου μου. Και ν’ αφήνω –λέει– συνέχεια ανοιχτή και ευσυγκίνητη την καρδιά μου προς τον σιωπηλό Ουρανό. Μα, μπορεί, άραγε, να σταθεί κανένας πιστός οπαδός έτσι, μ’ αυτές τις υπέρτατες προσδοκίες για αγάπη και ελευθερία; Μα, τι αδυσώπητος που είναι, τελικά, Αυτός ο παντεπόπτης Κριτής, που τόσο άσπλαχνα τσακίζει την αγάπη της φαντασίας μου!...

π. Δαμιανός