ΕΒΡΙΣΚΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΑΝΑΜΜΕΝΟ

ΕΒΡΙΣΚΕ ΤΟ ΚΑΝΤΗΛΙ ΑΝΑΜΜΕΝΟ

     Ο Διονύσιος, ο πρεσβύτερος Ασκάλωνος, μας διηγήθηκε για τον αββά Ιωάννη ότι καθόταν σ’ ένα σπήλαιο για πολλά χρόνια, έχοντας μία εικόνα της Θεοτόκου με τον Δεσπότη Χριστό και ένα καντήλι ακοίμητο που έκαιγε μπροστά της. Όταν ήθελε να φύγει για κάποια ανάγκη ή στην Ιερουσαλήμ, που βρισκόταν είκοσι μίλια μακριά, ή σε κάποιο άλλο μέρος, διόρθωνε το καντήλι και το άναβε κάνοντας την ευχή και λέγοντας: «Κυρία Θεοτόκε, φρόντισε το καντήλι να μην σβήσει, διότι εγώ έχοντας την βοήθειά σου πηγαίνω σε εκείνον τον άγιο τόπο». Φεύγοντας λοιπόν, άλλοτε έκανε δύο εβδομάδες, άλλοτε ένα μήνα, άλλοτε έξι μήνες. Επιστρέφοντας έβρισκε το καντήλι αναμμένο χωρίς να έχει σβήσει.

 «ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟΝ ΤΟ ΠΑΛΑΙΟΝ»

※

[Ιωάννου του Ευκρατά

και Σωφρονίου του Σοφιστού:

«Λειμωνάριον το Παλαιόν»,

σελ. 74–75,

Φιλολογική επιμέλεια:

Χρήστος Κούρτης,

Εκδόσεις «Αγία Άννα»,

Θεσσαλονίκη, Φεβρουάριος 2005¹.]

※