ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

ΣΤΟΧΑΣΜΟΙ

※ Βρες μου, σε παρακαλώ, μια αγωνία και μια αδημονία, που να ωφέλησε ποτέ πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις...

※ Ο ελεύθερος άνθρωπος δε σημαίνει ποτέ πως είναι ο πρόχειρος άνθρωπος...

※ Ομορφιά που δε δέχθηκε μέσα της το μικρόβιο της τελειομανίας, μπορεί να θυμίζει έναν παράδεισο που έρχεται…

※ Μια κενόδοξη και φίλαυτη ψυχή και να θέλει δε μπορεί ποτέ να χαρεί. Προσκύνησε τη μάταιη δόξα του κόσμου, που είναι ο εχθρός της κάθε χαράς.

※ Δεν είναι όλα τα καλά που κάνουμε καλά. Γιατί δεν είναι καλό εκείνο μονάχα που νομίζουμε εμείς καλό. Αλλά κάθε αυθεντικά καλό φέρει πάντα την αιώνια σφραγίδα του Θεού μέσα του…  

※ Η αυστηρότητα και η ανεπιείκεια δεν έφερε ποτέ εκείνη την τελειότητα που ξεκουράζει πάντα την καρδιά...

※ Πόση αγαπολογία χρειαζόμαστε, πια, για να καλύψουμε καλά το μίσος από τις σχέσεις μας; Σκέψου…

※ Σύνηθες φαινόμενο οι ηγέτες και οι ηγεσίες της πολιτικής, να ξεκινούν από την εντυπωσιακή ανατροπή και να καταλήγουν στην αποκαρδιωτική εκτροπή. Πως να σώσει άνθρωπος τον άνθρωπο;…

※ Και το πιο απλό πράγμα πάνω στη γη, με τη φιλία που ξέρει μονάχα η καρδιά, περιμένει κάποτε να γίνει επάξιο, μοναδικό και πολύτιμο...  

※ Να ζούμε παντοτινά με έμπνευση. Που διώχνει το τέλμα της κάθε ηλικίας…

※ Όλα τα μαράζια του ανθρώπου ποτίζουν τους λογισμούς του. Όλοι οι λογισμοί γιγαντώνουν τη λύπη. Μα κανένα μαράζι, κανένας λογισμός και καμιά λύπη δε νικά ποτέ τη θερμή πίστη και προσευχή...  

※ Ας είμαστε διαφορετικοί. Ας είμαστε με σφάλματα ο καθένας. Ας είμαστε με αντιθέσεις και διαφωνίες. Ας είμαστε τουλάχιστον κάτω από τον ίδιο ορίζοντα, που ατενίζει της καρδιάς το βλέμμα…

※ Οι περισσότεροι των ανθρώπων ποθούν και διεκδικούν μια θέση σε ύψος. Και, βέβαια, ελάχιστοι από αυτούς ψάχνουν τη θέση τους στο πολύτιμο βάθος...

※ Οι σχέσεις των ανθρώπων μόνο με υπομονή κρατιούνται. Και υπομονή έχει όποιος αγαπάει. Και αυτός που αγαπάει έχει μέσα του Θεό...

※ Δεν είναι σπάνιο ούτε και αφύσικο, αν συμβεί να συμπλέει η μοναξιά μας με την ανομολόγητη ευθύνη της ιδιότροπης καρδιάς μας. Θέλει προσοχή!...

※ Μια κενόδοξη και φίλαυτη ψυχή και να θέλει δε μπορεί ποτέ να χαρεί. Προσκύνησε τη μάταιη δόξα του κόσμου που είναι ο εχθρός της κάθε χαράς...

※ Πόσα λόγια δεν έγιναν πέτρες, που τα πέταξε ο θυμός και τα γύρευε η μεταμέλειά μας. Μα δε γύρισαν πίσω ποτέ! Μονάχα πλήγωσαν βαθιά τις καρδιές που βρήκαν!...

※ Κοίταξα στις μνήμες βαθειά και αντάριασα το θυμικό της ψυχής. Μια κλαίουσα, μια λεμονιά, ένας μενεξές, δορυφόρησαν τον πόνο της Πατρίδος μου. Εσχατικά τα έτη, υποδέχονταν άφραστο κλέος...

※ Η αγάπη που γυρεύεις, να είναι πάντα αυτή που δίνεις. Διαφορετικά ό,τι θα ζεις, θα είναι μια φούσκα, ένα τίποτα!...

※ Είναι ορισμένα πράγματα που, ενώ τ’ αφήνεις πίσω σου, προχωράς με τη νοσταλγία τους...

※ Το μεγαλύτερο γλέντι του αιώνιου εχθρού μας, αρχίζει πάντα με την απόγνωση του ανθρώπου. Και η λύπη που φιλοξενούμε συχνά μέσα μας, ισοδυναμεί με τη δική του χαιρέκακη χαρά...

※ Μη φύγεις. Μη θελήσεις να φύγεις. Μη τολμήσεις να φύγεις. Εάν δεν φύγει πρώτη η αγάπη!...

π. Δαμιανός

※

Ευχαριστώ θερμά

την καλή φίλη

Φανή Άστα,

που είχε την πρωτοβουλία

αλλά και την έμπνευση

να επιμεληθεί η ίδια προσωπικά

την οπτικοακουστική εκδοχή

των παραπάνω σύντομων φράσεων,

τιτλοφορούμενων ως

«Στοχασμοί από το Ειλητάριο».

※

[1]

http://en-ypomoni-akymanto.blogspot.gr/2015/10/blog-post_7.html

[2]

https://www.youtube.com/watch?v=77E4GS3rpjI