«ΑΛΛΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ»

«ΑΛΛΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ»

     «Σ’ αυτή την ζωή είμαστε προσωρινοί. Ήρθαμε και φεύγομε. Μόνο τα βουνά μένουν στην θέση τους. Έκανε ο άλλος λάθος; Άρρωστος είναι. Η αμαρτία είναι αρρώστια. Να τους λυπούμαστε τους ανθρώπους που κάνουν αμαρτίες.

     Οποιαδήποτε στενοχώρια να την σηκώνουμε με υπομονή. Δεν θα μαραίνουμε την ψυχή μας, κακό λόγο δεν θα πούμε, ούτε στον Θεό ούτε σ’ εκείνον που προξενεί την στενοχώρια. Θα την κρατούμε σαν δικό μας βίωμα. Για μας ήρθε, ο Θεός θα την πάρει και θα φέρει καλύτερα. Και να παραπονεθούμε και να στενοχωρηθούμε, θα το διορθώσουμε; Εμείς και να στενοχωριόμαστε και να σφιγγόμαστε, χαλνάμε τον εαυτό μας. Εμείς θα κάνουμε το ανθρώπινο και τ’ άλλα στον Θεό. Η υπομονή άκρα δεν έχει.

     Καμιά φορά με έρχεται μια στενοχώρια χωρίς να θέλω. Όμως δεν απελπίζομαι. Ας έρθει και αυτή. Ο καιρός τα φέρνει, ο καιρός τα παίρνει. Να τα περάσουμε όλα, διότι είμαστε υποχρεωμένοι στον Θεό. Ο Θεός όπως τα δίνει, θα τα πάρει. Και άλλο καλύτερο δεν έχουμε από την υπομονή. Μην απελπιζόμαστε. Όσο περισσότερο βαστήξει, τόσο περισσότερη χαρά θα έχουμε.

     Να κρατάς τόσο πολύ τον εαυτό σου στην ψυχή σου συγκεντρωμένο· μην την βάζεις την λογική μέσα, να σκέφτεσαι άγια πράγματα και να σκέφτεσαι ποιος Άγιος θα σε βοηθήσει. Ό,τι και να κάνεις, Άγιοι θα σε εξυπηρετήσουν».

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΝΑ ΓΙΟΒΑΝΟΓΛΟΥ

(1903–1998)

※

[«Ασκητές μέσα στον κόσμο»

τόμ. α΄, μέρος α΄, βιογρ. ιστ΄, σελ. 232–234,

Άγιον Όρος 2011⁸.]

※