ΟΙ ΜΑΚΡΙΕΣ ΚΟΥΤΑΛΕΣ

ΟΙ ΜΑΚΡΙΕΣ ΚΟΥΤΑΛΕΣ

     «Θα σου πω μια ιστορία που είχα ακούσει: 
     Κάποτε, ένας απλός άνθρωπος παρακαλούσε τον Θεό να του δείξει πώς είναι ο Παράδεισος και η κόλαση. Ένα βράδυ λοιπόν στον ύπνο του άκουσε μια φωνή να του λέει: “Έλα, να σου δείξω την κόλαση!”. Βρέθηκε τότε σε ένα δωμάτιο, όπου πολλοί άνθρωποι κάθονταν γύρω από ένα τραπέζι και στην μέση ήταν μια κατσαρόλα γεμάτη φαγητό. Όλοι όμως οι άνθρωποι ήταν πεινασμένοι, γιατί δεν μπορούσαν να φάνε. Στα χέρια τους κρατούσαν από μια πολύ μακριά κουτάλα· έπαιρναν από την κατσαρόλα το φαγητό, αλλά δεν μπορούσαν να φέρουν την κουτάλα στο στόμα τους. Γι’ αυτό άλλοι γκρίνιαζαν, άλλοι φώναζαν, άλλοι έκλαιγαν.

     Μετά, άκουσε την ίδια φωνή να του λέει: “Έλα, τώρα, να σου δείξω και τον Παράδεισο!”. Βρέθηκε τότε σε ένα άλλο δωμάτιο, όπου πολλοί άνθρωποι κάθονταν γύρω από ένα τραπέζι, ίδιο με το προηγούμενο και, στην μέση, ήταν πάλι μια κατσαρόλα με φαγητό και είχαν τις ίδιες μακριές κουτάλες. Όλοι όμως ήταν χορτάτοι και χαρούμενοι, γιατί ο καθένας έπαιρνε με την κουτάλα του φαγητό από την κατσαρόλα και τάιζε τον άλλον.

     Κατάλαβες τώρα κι εσύ πώς μπορείς να ζεις από αυτήν την ζωή τον Παράδεισο; Όποιος κάνει το καλό, αγάλλεται, διότι αμείβεται με θεϊκή παρηγοριά. Όποιος κάνει το κακό, υποφέρει και κάνει τον επίγειο παράδεισο, επίγεια κόλαση. Έχεις αγάπη, καλωσύνη; Είσαι άγγελος και, όπου πας και σταθείς, μεταφέρεις τον Παράδεισο. Έχεις πάθη, κακία; Έχεις μέσα σου τον διάβολο και, όπου πας ή σταθείς, μεταφέρεις την κόλαση. Από εδώ αρχίζουμε και ζούμε τον Παράδεισο ή την κόλαση».

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ

(1924–1994)

※

[Αγίου Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου:

«Λόγοι Ε΄ – Πάθη και αρετές»,

μέρος 1ο, κεφ. 1ο, σελ. 48,

έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου

«Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος»,

Σουρωτή Θεσσαλονίκης,

Δεκέμβριος 2006¹.]

※