ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ

Α΄. Οι Άγιοι Απόστολοι:

Ανώτεροι από άρχοντες και βασιλιάδες

     Οι Απόστολοι του Χριστού διέτρεξαν όλη την οικουμένη κι έγιναν ανώτεροι απ’ όλους τους άρχοντες και δυνατότεροι απ’ όλους τους βασιλιάδες. Και οι μεν βασιλιάδες εξουσιάζουν όσο ζουν· όταν όμως πεθάνουν καταργούνται. Ενώ οι Απόστολοι ακόμα κι όταν πέθαναν απόκτησαν μεγαλύτερη εξουσία. Και οι μεν νόμοι των βασιλιάδων ισχύουν μόνο μέσα στα σύνορα της χώρας όπου εξουσιάζουν· ενώ οι εντολές των Ψαράδων (των ανθρώπων) απλώθηκαν σ’ ολόκληρη την οικουμένη. Ο βασιλιάς των Ρωμαίων δε θα μπορούσε ποτέ να νομοθετήσει και για τους Πέρσες· όπως ούτε και ο βασιλιάς των Περσών για τους Ρωμαίους. Αυτοί όμως οι Παλαιστίνιοι θέσπισαν θείους νόμους για όλους: και για τους Πέρσες και για τους Ρωμαίους και για τους Θράκες και για τους Σκύθες και για τους Ινδούς. Και δεν εξουσίασαν τον κόσμο για όσο ζούσαν αλλά ακόμη κι όταν πέθαναν. Κι εκείνοι που έλαβαν τους νόμους του Ευαγγελίου από τους Αποστόλους, άπειρες φορές θα προτιμούσαν να πεθάνουν παρά να απομακρυνθούν από τους νόμους εκείνους.

     Οι κοσμικοί βασιλιάδες και οι άρχοντες ήθελαν να κρατούν την οικουμένη μέσα στην ασέβεια διατάζοντας τους ανθρώπους να λατρεύουν δαίμονες. Κι αν μου αναφέρεις τη φυλακή, τις μαστιγώσεις, τα βασανιστήρια που υπέστησαν οι Απόστολοι, τότε μου παρουσιάζεις ακόμη μεγαλύτερες τις πνευματικές δεσποτείες τους. Πώς αυτό και με ποιο τρόπο; Διότι όταν γίνονταν αυτά τα βασανιστήρια σ’ αυτούς, πάλι το δικό τους ιερό θέλημα πραγματοποιούνταν. Γιατί την πνευματική εξουσία που είχαν, δεν την απόκτησαν με το νόμο κάποιων πολλών κυρίων κι αφεντάδων του κόσμου, αλλά με την αρετή· η οποία αρετή δεν χρειάζεται καμιά εξωτερική βοήθεια, αλλά λάμπει ακόμη κι όταν την εχθρεύονται όλοι.

     Έτσι, οι Μαθητές του Κυρίου διέτρεχαν ολάκερη την οικουμένη διορθώνοντας τα ήθη και οδηγώντας την ανθρώπινη φύση από την παράλογη κακία στη λογική (της θείας ζωής). Γιατί είπε προς αυτούς ο Χριστός: «Πηγαίνετε και διδάξτε την αλήθεια σ’ όλα τα έθνη» (Ματθ. 28:19).

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

Β΄. Οι Άγιοι Απόστολοι: Ξένοι προς τον κόσμο

     «Δεν προέρχονται αυτοί από τον πονηρό κόσμο, όπως κι Εγώ δεν προέρχομαι από αυτόν τον κόσμο» (Ιωάν. 17:16)· αυτά τα λόγια του Ιησού Χριστού αφορούν τους Αποστόλους. Τι σημαίνουν; Ότι οι Απόστολοι ενώ ζούσαν μέσα στον κόσμο, ήταν ξένοι προς αυτόν· δεν απέβλεπαν στα αγαθά του, στη δόξα του, στις απολαύσεις του. Ήταν άνθρωποι που ανήκαν σ’ έναν άλλο κόσμο· τον ουράνιο. Φρόντιζαν για τα ουράνια αγαθά, επεδίωκαν την άφθαρτη, την ουράνια δόξα, άφθαρτους θησαυρούς, ουράνιες χαρές και ουράνια ανάπαυση στους κόλπους του Θεού. Ενώ εμείς οι αμαρτωλοί ανήκουμε σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο· τη δική του δόξα επιδιώκουμε, ζητούμε υλικά πλούτη, υγεία, καλοπέραση, γήινες χαρές. Το αποτέλεσμα, όμως, είναι πικρό. Μας κλυδωνίζουν πάθη, μας νικούν πειρασμοί, μας κλείνεται ο δρόμος προς τον Παράδεισο. Και σ’ όλ’ αυτά αιτία είναι η προσκόλλησή μας προς τα γήινα αγαθά.

ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΗΣ ΚΡΟΝΣΤΑΝΔΗΣ

Γ΄. Οι Άγιοι Απόστολοι: Οι πέντε χαρές τους

     Μετά την Ανάληψη του Κυρίου οι Απόστολοι επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ με μεγάλη χαρά, όπως λέει το Ευαγγέλιο (βλ. Λουκ. 24:52). Ο Κύριος γνωρίζει ποια χαρά τούς έδωσε και οι ψυχές τους ζούσαν αυτήν την χαρά.

     Η πρώτη τους χαρά ήταν ότι γνώρισαν τον αληθινό Κύριο Ιησού Χριστό.

     Δεύτερη χαρά, ότι Τον αγάπησαν.

     Τρίτη, ότι γνώρισαν την αιώνια, την ουράνια ζωή.

     Τέταρτη χαρά, ότι ποθούσαν τη σωτηρία του κόσμου, όπως τη δική τους.

     Και, τέλος, χαίρονταν γιατί γνώρισαν το Άγιο Πνεύμα και είδαν πώς ενεργεί Αυτό μέσα τους.

     Οι Απόστολοι περιόδευαν τη γη και κήρυτταν στο λαό το Λόγο του Κυρίου και τη Βασιλεία των Ουρανών· οι ψυχές τους, όμως, ποθούσαν και διψούσαν να δουν τον αγαπημένο Κύριο· και γι’ αυτό δεν φοβούνταν το θάνατο, αλλά τον συναντούσαν με χαρά. Και αν ήθελαν να ζουν στη γη, ήταν μόνο για χάρη του λαού που τον αγαπούσαν.

     Οι Απόστολοι αγαπούσαν τον Κύριο και γι’ αυτό δεν φοβούνταν κανένα πάθημα. Αγαπούσαν τον Κύριο, αγαπούσαν και το λαό· και η αγάπη αυτή έδιωχνε κάθε φόβο από μέσα τους. Δεν φοβούνταν ούτε μαρτύριο ούτε θάνατο· γι’ αυτό και ο Κύριος τούς απέστειλε στον κόσμο να φωτίσουν τους ανθρώπους.

ΑΓΙΟΣ ΣΙΛΟΥΑΝΟΣ Ο ΑΘΩΝΙΤΗΣ

※

[(Α΄) MG 55, 202–203 και 269–270·

Βασιλείου Δ. Χαρώνη & Ουρανίας Δ. Λαναρά:

«Παιδαγωγική Ανθρωπολογία Χρυσοστόμου»,

τόμ. Α΄, σελ. 569–571,

εκδοτικός οίκος «Το Βυζάντιον», Αθήνα 1993.

(Β΄) Αγίου Ιωάννου της Κρονστάνδης:

«Η εν Χριστώ ζωή μου»,

μετάφραση: Βασ. Μουστάκη,

§309, σελ. 133,

εκδόσεις Παπαδημητρίου, Αθήνα 1996⁶.

(Γ΄) Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ):

«Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης»,

β΄ μέρος, λόγος ιγ΄, σελ. 479–480,

έκδοση Ιεράς Μονής Τιμίου Προδρόμου,

Έσσεξ Αγγλίας, 2003¹⁰.
(Δ΄) Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
έρευνα, μελέτη, απάνθισμα,
πληκτρολόγηση κειμένων:
π. Δαμιανός.]

※

⁜

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Εἰλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.

⁜