“Με το καλάμι συντρίφθηκε το κράτος του
διαβόλου”, λέει κάποιος άγιος. Όταν, δηλαδή, Του έδωσαν το τελευταίο χτύπημα με
το καλάμι στο κεφάλι, τότε συντρίφθηκε η εξουσία του διαβόλου.
Το μεγαλύτερο βάλσαμο της σταυρικής θυσίας
του Χριστού είναι που συντρίφθηκε ο διάβολος. Μετά την Σταύρωση του Χριστού,
είναι πια όπως το φίδι που του έχει αφαιρεθεί το δηλητήριο, ή όπως το σκυλί που
του έχουν αφαιρεθεί τα δόντια. Αφαιρέθηκε το φαρμάκι στον διάβολο, αφαιρέθηκαν
τα δόντια από τα σκυλιά –τους δαίμονες– και είναι τώρα αφοπλισμένοι· και εμείς
με τον Σταυρό του Χριστού οπλισμένοι.
Τίποτε, τίποτε δεν μπορούν να κάνουν οι δαίμονες στο πλάσμα του Θεού, όταν δεν τους δίνουμε εμείς δικαιώματα. Μόνο φασαρία κάνουν· δεν έχουν εξουσία.
Οι αληθινοί μοναχοί –και κατ’ επέκταση όλοι οι πιστοί χριστιανοί– ζουν αυτά τα θεία γεγονότα και αγάλλονται συνέχεια. Κάθε εβδομάδα, ζουν την Μεγάλη Εβδομάδα. Κάθε Τετάρτη, Πέμπτη και Παρασκευή, ζουν την Μεγάλη Τετάρτη, την Μεγάλη Πέμπτη, την Μεγάλη Παρασκευή, δηλαδή τα Πάθη του Χριστού· και, κάθε Κυριακή, το Πάσχα, την Ανάσταση.
Τι; Θα πρέπει να έρθει η Μεγάλη Εβδομάδα,
για να θυμηθεί κανείς τα Πάθη του Χριστού; Πρέπει να έρθει το Πάσχα “με το
αρνί” για να καταλάβω το “Χριστὸς Ἀνέστη”;
Ο
Χριστός, τι είπε; “Ἕτοιμοι γίνεσθε” (Ματθ. 24:44). Δεν είπε “ετοιμασθείτε
τώρα!”. Από την στιγμή που λέει ο Χριστός “ἕτοιμοι γίνεσθε”, πρέπει ο άνθρωπος
να είναι έτοιμος συνέχεια. Όταν κανείς μελετάει τα γεγονότα της κάθε γιορτής,
φυσιολογικά θα συγκινηθεί και με ιδιαίτερη ευλάβεια θα προσευχηθεί. Όταν ο νους
είναι στα θεία νοήματα, ζει ο άνθρωπος τα γεγονότα και, έτσι, αλλοιώνεται.
Για να νιώσει κανείς το γεγονός, κανονικά, δεν πρέπει να δουλεύει. Την Μεγάλη Παρασκευή, λ.χ., εάν θέλει να νιώσει κάτι μέσα του, δεν πρέπει να κάνει τίποτε άλλο εκτός από προσευχή. Στον κόσμο, οι καημένοι οι κοσμικοί, την Μεγάλη Εβδομάδα έχουν “δουλειές”. Μεγάλη Παρασκευή, να δίνουν ευχές! “Χρόνια πολλά! Να ζήσετε! Και με μια νύφη!”. Δεν κάνει!
Και, φυσικά, δεν συγκρίνονται όλοι οι αγώνες των οσίων, οι νηστείες, οι αγρυπνίες κ.λπ., ούτε και τα βασανιστήρια όλων των αγίων μαρτύρων με το Πάθος του Κυρίου μας! Διότι, όλους τους βοηθούσε ο Χριστός θεϊκά και γλυκαίνονταν οι πόνοι τους από την μεγάλη Του αγάπη. Στον εαυτό Του όμως ο Χριστός, δεν χρησιμοποίησε καθόλου την θεϊκή Του δύναμη και υπέφερε από τον πολύ πόνο στο ευαίσθητο Σώμα Του από την πολλή αγάπη προς το πλάσμα Του.
Αυτήν την αγάπη του Χριστού προς τον
άνθρωπο, εάν την αισθανθεί κανείς, τότε μόνο θα είναι και, εσωτερικά,
πραγματικά άνθρωπος. Αλλιώς, θα είναι ο πιο αναίσθητος και απ’ όλα τα
δημιουργήματα του Θεού. Αφού ο ήλιος αισθάνθηκε το Πάθος του Κυρίου και
σκοτείνιασε, γιατί δεν άντεχε να το βλέπει. Η γη, και αυτή τρόμαξε, όταν το
είδε. Οι πέτρες, και αυτές κομματιάσθηκαν. Οι τάφοι και αυτοί σείσθηκαν τόσο
δυνατά, που ξύπνησαν πολλούς κεκοιμημένους από χρόνια και τους έβγαλαν έξω να διαμαρτυρηθούν
για την αχάριστη αυτή συμπεριφορά των ανθρώπων προς τον Ευεργέτη και Λυτρωτή
τους Θεό».
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ
(1924–1994)
※
[Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου:
[Αγίου Παϊσίου Αγιορείτου:
(1) «Λόγοι» Α΄,
«Με πόνο και αγάπη
για τον σύγχρονο
άνθρωπο»,
i. μέρος 1ο, κεφ. 2ο, σελ. 58·
ii. μέρος 4ο, κεφ. 3ο, σελ. 335–337,
εκδόσεις Ιερού
Ησυχαστηρίου
«Ευαγγελιστής Ιωάννης ο
Θεολόγος»,
Σουρωτή Θεσ/νίκης,
Μάρτιος 1999.
(2) Του ιδίου:
«Λόγοι» Β΄, «Πνευματική
αφύπνιση»,
μέρος 3ο, κεφ. 4ο, σελ.
239,
όπ. π., Νοέμβριος 1999.
(3) Α΄ δημοσίευση της παρούσας
ανάρτησης:
Τρίτη 15 Απριλίου 2014.
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]
Επιμέλεια ανάρτησης,
επιλογή θέματος και φωτογραφιών,
πληκτρολόγηση κειμένου:
π. Δαμιανός.]
※
Επιτρέπεται
η αναδημοσίευση
των
αναρτήσεων από το «Ειλητάριον»,
αρκεί να
αναφέρεται απαραίτητα
η πηγή
προέλευσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου