ΟΙ ΓΥΡΩ ΜΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙ
«Είναι βασική αντίληψη της Εκκλησίας μας,
αλλά και εμπειρία της καθημερινής ζωής, ότι κανείς δεν μπορεί να αγιάσει, εάν
δεν υπάρχουν γύρω του άνθρωποι που να τον ερεθίζουν συνεχώς με τον τρόπο τους,
με τις ύβρεις τους, με τις παρατηρήσεις τους, με την τεμπελιά τους, με την
κακία τους, με την συκοφαντία τους.
Εάν δεν έχεις τέτοιους ανθρώπους, ή εάν
σου φαίνεται κακό αυτό που σου κάνουν και δεν τους ευγνωμονείς αλλά αντιδράς,
δεν υπάρχει σωτηρία για σένα, ούτε πνευματική πρόοδος, διότι αυτά ωριμάζουν τον
άνθρωπο. Αυτά, τον ταπεινώνουν. Όχι με την έννοια της ταπεινώσεως των αγίων
γιατί πόρρω απέχει από αυτήν. Αυτά, τον καθιστούν ικανό να ζήσει στην ζωή.
Όποιος δεν έχει ανθρώπους που να του
βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές, είναι αδύνατον να ζήσει στην ζωή· γίνεται ένας μυγιάγγιχτος
άνθρωπος. Και εάν μεν είναι μοναχός, περνούν τα χρόνια του χαμένα· εάν είναι δε
παντρεμένος, οδηγείται στο διαζύγιο».
ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΑΙΜΙΛΙΑΝΟΣ
ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΗΣ
※
[Αρχιμ.
Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου:
«Χαρισματική Οδός
Ερμηνεία στον
βίο του Οσίου
Νείλου του Καλαβρού»,
κεφ. 2ο, σελ.
129–130,
εκδόσεις
«Ίνδικτος», Αθήνα, Μάρτιος 20092.]
※
※
※
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου