ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ

ΟΤΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΟΙΧΤΟΣ Ο ΟΥΡΑΝΟΣ 

     Πριν το Πάσχα του 1987, κάποιος άνδρας από την Αμφίκλεια πήγε στην Ιερά Μονή Δαδίου όπου έμενε ο μακαριστός Γέροντας π.Αμβρόσιος Λάζαρης (1912–2006) και πρόσφερε ένα αρνάκι από εκείνα τα λίγα που είχε. Ο πατήρ Αμβρόσιος χάρηκε.

     –Θα σε πληρώσω, του είπε.

     –Γέροντα, δεν θέλω τίποτα. Για να σ’ ευχαριστήσω το έφερα, γιατί πήρα βοήθεια απρόσμενη σε κάτι που χρειαζόμουν άμεσα.

     –Τί θέλεις;

     –Τίποτα δεν θέλω. Δόξα τω Θεώ, έχω απ’ όλα.

     –Για σκέψου καλύτερα…

     –Τί να θέλω; Να κόψω το τσιγάρο! Αυτό θέλω να με βοηθήσεις να πετύχω, γιατί δεν τα καταφέρνω.

     –Το τσιγάρο, παιδί μου, έχει νικοτίνη και δεν μπορεί εύκολα ο άνθρωπος να το κόψει. Αλλά κάνε εσύ την προσευχούλα σου και μπορεί να είναι ανοιχτός ο Ουρανός και να σε ακούσει.

     Ο άνθρωπος έφυγε με μια ανεξήγητη χαρά. Ένιωθε πως πετούσε από το ένα βουνό στο άλλο. Έφτασε στο μέρος που είχε τα ζώα. Πριν αρχίσει όμως να τα φροντίζει, έβγαλε από την τσέπη του το πακέτο με τα τσιγάρα για να καπνίσει. Έβαλε ένα τσιγάρο στο στόμα και τράβηξε μια ρουφηξιά. Αλλά τότε ένιωσε μια δύναμη να του παίρνει το τσιγάρο. Αυτός το έσφιγγε με τα δυο του δάχτυλα, όμως Εκείνος που το τραβούσε, κατάφερε και του το έριξε κάτω στο έδαφος.

     Έσκυψε και το σήκωσε. Τότε το χέρι του κοκάλωσε σε μία γωνία 90% περίπου. Με το αριστερό χέρι προσπάθησε να ανασηκώσει το δεξί, για να το φέρει στο στόμα και να συνεχίσει το κάπνισμα, εκείνο όμως παρέμενε άκαμπτο.

     Σε μια στιγμή, φωτίστηκε και είπε:

     –Παναγία μου, σ’ ευχαριστώ! Βοήθησέ με τρεις ημέρες. Μετά θα το νικήσω!

     Και το χέρι επανήλθε στη φυσιολογική του ευκαμψία.

     Αμέσως μετά την Ανάσταση, επισκέφθηκε πάλι το Μοναστήρι του Γέροντος.

     –Χριστός ανέστη, Γέροντα! είπε χαρούμενος.

     –Αληθώς ανέστη! Αλλά το πιστεύεις αυτό;

     –Και βέβαια, πατέρα μου! Η Ανάσταση του Κυρίου είναι το μεγαλύτερο θαύμα. Και να σου πω κάτι; Έκοψα το τσιγάρο!

     –Σώπα! του έκανε ο Γέροντας Αμβρόσιος και γέλασε.

     Ο άνθρωπος άρχισε να αφηγείται το συμβάν. Αλλά όταν έφθασε να του πει ότι «ένα χέρι» τράβηξε το τσιγάρο από τα δάχτυλά του, ο Γέροντας αντέδρασε:

     –Δεν θα λες «ένα χέρι»! τον διόρθωσε. «Εκείνος», θα λες. Δεν θα το ξαναβάλεις στο στόμα σου!

     Ο άνδρας, ευχαρίστησε τον Γέροντα πατέρα Αμβρόσιο Λάζαρη, καθώς αναγνώρισε τη δύναμη της προσευχής του, και έφυγε. Αφού έλαβε τη βοήθεια των «τριών ημερών» που ζήτησε, έβαλε μετά και τη δική του προσπάθεια και, έκτοτε, δεν ξανακάπνισε… 

[«Γέρων Αμβρόσιος Λάζαρης – Ο Πνευματικός της Μονής Δαδίου», τόμ. β΄, μέρος 2ο, κεφ. 1ο, σελ. 228–230, «Ακρίτας», Αθήνα, Νοέμβριος 2011.]