ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

ΣΤΗΝ ΠΥΛΗ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ

     Ανασυντάσσομαι. Κηρύττω τον εαυτό μου αβοήθητο. Παραδέχομαι αυτή την απόλυτη έλλειψη βοήθειας. Δεν έχω τίποτε περισσότερο, που να μπορώ ακόμη να δώσω, που να μπορώ να κάνω. Ο νους μου, που πάντοτε θέλει να ξέρει, με οδήγησε σε αδιέξοδο. Δεν ξέρω τίποτε περισσότερο.

     Τελικά, οι ατυχίες μου και οι απογοητεύσεις, νομίζω ότι προέρχονται από την προσπάθεια του να κατανοώ τα πράγματα. Πρέπει να ξεφύγω από την κατανόηση, να ελευθερωθώ από αυτήν την επίμονη διάθεση, για να γίνω ελεύθερος. Ο νους, είναι πολύ καλός και χρήσιμος μέχρι του σημείου να σε έχει οδηγήσει στην πύλη του βασιλιά. Τότε, εμπρός σ’ αυτή την πύλη, θα πρέπει να αφεθείς και να χωρίσεις από τον νου· γιατί τώρα μόνο καταστροφή μπορεί να προκαλέσει. Αυτά, με το λογικό. Αλλά, πώς; Δεν μπορώ να καταλάβω πώς να μη χρησιμοποιώ το λογικό. Ίσως εκεί να εστιάζεται και η αίσθηση της έλλειψης βοήθειας.

     Όταν βρεθείς εμπρός σ’ αυτή την πύλη και χτυπήσεις και πεις: «Εγώ είμαι», αδύνατο να εισέλθεις. Μόλις πεις: «Εσύ είσαι», τότε σου επιτρέπεται η είσοδος. Γιατί εκτός από τον Θεό, δεν υπάρχει χώρος για τίποτε άλλο. Μόνο αυτός που έχει γίνει –κατά Χάρη– θεός μπορεί να περάσει την πύλη, μπορεί να βρεθεί σ’ αυτό το χώρο. Δεν μπορώ να κάνω τίποτε άλλο από το να προσεύχομαι. Να λέω: «Εσύ είσαι». Αν δεν ισχύει η προσπάθεια, η θέληση, η λογική σκέψη, η στρατηγική κλπ, για να κατορθώσεις κάτι, τότε μένει μόνο η προσευχή. Και υπομονή. Διότι η αγάπη έχει σχέση μόνο με το παρόν. Αν λες ότι «αγάπησες» ή ότι «θ’ αγαπήσεις», τότε ο Θεός είναι μακριά από σένα.

     Αρχίζω να καταλαβαίνω τη σημασία της μαθητείας, της διαρκούς αχαριότητας. Κερδίζεις, επειδή δεν μπορείς να κερδίσεις τίποτε.

     Κάποια στιγμή, μου έρχεται ο λογισμός ότι αυτή η αίσθηση της ελλείψεως βοήθειας είναι και η απάντηση για την προσευχή μου. Εδώ και καιρό παρακαλούσα να μπορέσω να σωθώ από την πανίσχυρη διάθεση προγραμματισμού, για να μπορέσω να βυθιστώ, να διδαχθώ τον πραγματικό μοναχισμό. Πώς μπορεί κανείς να φανταστεί ότι εισακούστηκε η προσευχή του, εκτός από τη μορφή μιας «συνθηκολόγησης για προστασία»; Ακριβώς αυτό έλαβα, γι’ αυτό προσευχήθηκα· μόνο που δεν το φαντάστηκα έτσι…

ΜΟΝΑΧΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ

※

[Μοναχού Φιλόθεου:

«Μοναχού Πορεία»

(Ημερολόγιο),

Κεφ. Κ΄, σελ. 57–58,

Εκδόσεις «Άληστος», 1997.

Επιμέλεια ανάρτησης,

επιλογή θέματος και φωτογραφιών,

πληκτρολόγηση κειμένου:

π. Δαμιανός.]

※

⁜

Επιτρέπεται η αναδημοσίευση

των αναρτήσεων από το «Εἰλητάριον»,

αρκεί να αναφέρεται απαραίτητα

ως πηγή προέλευσης.

⁜