Η ΚΟΜΜΕΝΗ ΠΛΕΞΟΥΔΑ

Η ΚΟΜΜΕΝΗ ΠΛΕΞΟΥΔΑ 

     Λέγεται για τον παπα–Παρθένιο, τον Ρώσο, ότι ήταν πριγκηπικής καταγωγής και ότι πριν πάει ν’ ασκητεύσει στα Καρούλια, μόναζε αρχικά στο Κελλί του Αγίου Νικολάου – «Μπουραζέρη» που είναι κοντά στις Καρυές. Εκεί, εκάρη μοναχός και κατόπιν χειροτονήθηκε ιερεύς. Λόγω της μόρφωσής του, τον έβαλαν στην γραμματεία του Κελλιού, όπου είχε μεγάλη αλληλογραφία με την Ρωσία, λόγω της τότε ανοικοδόμησης του Κελλιού.

     Μεταξύ των επιστολών που έλαβε κάποτε ήταν και μία, μιας ευσεβούς Ρωσίδας, που έγραφε τα εξής: «Δεχθείτε άγιοι πατέρες και από μένα την πτωχή αυτά τα λίγα χρήματα. Άκουσα πως κτίζετε Εκκλησία και Κελλί και ζητάτε βοήθεια και στενοχωρέθηκα που δεν έχω να σας στείλω κι εγώ κάτι. Έτσι, έκοψα κι εγώ τις κοτσίδες των μαλλιών μου και τις πούλησα στις μεγάλες αρχόντισσες, που τα δικά τους μαλλιά τα έχουν κομμένα και μόνο στις δεξιώσεις βάζουν ξένα. Δεχθείτε λοιπόν κι από μένα τον μικρό οβολό μου…». Το γεγονός αυτό τον συγκλόνισε βαθειά και τον έκανε να φύγει και να πάει στα φρικτά και απαράκλητα Καρούλια, στην κακοτράχαλη έρημο του Αγίου Όρους.

     Γι’ αυτήν την επιστολή που έγινε αιτία και αφορμή ο πατήρ Παρθένιος να προσχωρήσει στην Αθωνική έρημο, έλεγε χαρακτηριστικά ο πρώην πρίγκιπας και αργότερα γενναιόφρων αγωνιστής του Πνεύματος, π.Παρθένιος: «Όταν διάβασα την επιστολή σκέφθηκα: “Άλλοι κόβουν τα μαλλιά τους και στέλνουν από το υστέρημά τους για ’μας. Κι εγώ να κάθομαι στην πολυθρόνα, με το τσάϊ, το φαγητό και την άνεση;!...”. Έτσι, πήρα την απόφαση να έλθω εδώ, να υποφέρω κι εγώ κάτι για την αγάπη του Χριστού και την σωτηρία της ψυχής μου. Λόγω της οικογενειακής μου καταγωγής, εκεί στο “Μπουραζέρη”, δεν θα μ’ έβαζαν ποτέ σε βαρειά διακονήματα…».

     Λέγεται από πολλούς ότι ο παπα–Παρθένιος ήταν κοσμημένος και με το προορατικό χάρισμα. Για κρεβάτι του, είχε το έδαφος του σπηλαίου όπου ζούσε καρτερικά. Το κουρελιασμένο του ζωστικό ανέδιδε ευωδία. Ο πρίγκηπας και ο μεγάλος γαιοκτήμονας, για την αγάπη του Χριστού, έγινε ένας φτωχός σπηλιώτης, αφανής ασκητής στα φρικτά Καρούλια του Άθω…

ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΙΩΑΚΕΙΜ (1893–1988)

[(1) Μωϋσέως Μοναχού Αγιορείτου: «Αγιορείτικες διηγήσεις του Γέροντος Ιωακείμ (1893–1988)», σελ. 135–136, εκδ. «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσσαλονίκη 1998. (2) Στην φωτογραφία κάτω από τον τίτλο: «Μια στιγμή ηρεμίας» (1885), αποσπασματικό μέρος από το έργο του John White Alexander (1856–1915).]