«ΦΤΑΙΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ!»

 «ΦΤΑΙΕΙ Ο ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ!» 

      «Πολλές φορές, ακούω κι εγώ μερικούς ανθρώπους να λένε ότι “φταίει ο πειρασμός”, όταν ταλαιπωρούνται, ενώ φταίνε αυτοί οι ίδιοι που δεν αντιμετωπίζουν σωστά τα πράγματα. Έπειτα ο πειρασμός, πειρασμός είναι. Μπορεί να μας εμποδίσει από το κακό; Την δουλειά του, κάνει. Να μην τα φορτώνουμε και όλα στον “πειρασμό”!

     Ένας υποτακτικός, που ζούσε σε μια Καλύβη με τον Γέροντά του, μια φορά που έμεινε για λίγο μόνος του, πήρε ένα αυγό, το έβαλε πάνω σε ένα κλειδί –ήταν από εκείνα τα μεγάλα, τα παλιά κλειδιά– και άναψε από κάτω ένα κερί για να το ψήσει! Μπαίνει ξαφνικά ο Γέροντας και τον βλέπει. “Τί, κάνεις εκεί;”, του λέει. “Να, Γέροντα! Ο πειρασμός με έβαλε να ψήσω ένα αυγό!”, του λέει ο υποτακτικός του. Και τότε ακούσθηκε μια άγρια φωνή (ήταν του πειραστή διαβόλου): “Αυτήν την τέχνη κι εγώ δεν την ήξερα· από αυτόν την έμαθα!”. Ο διάβολος μερικές φορές κοιμάται και εμείς (μόνοι μας, με την απροσεξία ή την αδιακρισία μας), τον προκαλούμε!...».  

ΓΕΡΟΝΤΑΣ

ΠΑΪΣΙΟΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ (1924–1994) 

[Γέροντος Παϊσίου Αγιορείτου: «Λόγοι», Τόμ. Γ΄, «Πνευματικός αγώνας», μέρος 3ο, κεφ. 1ο, σελ. 122, έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης, Μάϊος 2001.]