«ΑΝ ΦΥΛΑΓΑΤΕ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ!...»

«ΑΝ ΦΥΛΑΓΑΤΕ ΚΑΛΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕΤΑΛΑΒΑΙΝΕΤΕ!...»

     Όταν ζούσε ο ευσεβέστατος Ιωάννης ο Βοστρηνός (που καταγόταν από την πόλη Βόστρα της Αραβίας), ο οποίος έγινε χαρτουλάριος στην Δαμασκό (υπεύθυνος δηλαδή των αρχείων του κράτους· υψηλή θέση της εποχής), συνέβη να σταλεί σε υπηρεσία στην Αντιόχεια της Συρίας. Εκεί, υπήρχαν τέσσερις κοπέλες δαιμονισμένες που έλεγαν πολλά με την ενέργεια του διαβόλου, τις οποίες οι ντόπιοι τις έφεραν σε αυτόν τον Ιωάννη που προαναφέραμε.

     Αυτός, όταν άκουσε τους δαίμονες να λένε πολλά με το στόμα αυτών των κοριτσιών στα συριακά, τους ρώτησε για πολλά και διάφορα θέματα που συντελούν στην ωφέλεια της ψυχής.

     Μεταξύ των άλλων, ρώτησε τους δαίμονες: «Ποιά πράγματα φοβάστε εσείς από τους Χριστιανούς;». Του λένε εκείνοι: «Όντως, εσείς οι Χριστιανοί, έχετε τρία μεγάλα πράγματα· ένα που φοράτε στον λαιμό σας, ένα που λούζεστε στην Εκκλησία και ένα που τρώτε στην δική σας Σύναξη».

     Κατάλαβε, βέβαια, ο Ιωάννης ο Βοστρηνός, ότι με αυτά που είπαν, εννοούν τον Τίμιο Σταυρό, το Άγιο Βάπτισμα και την Αγία Κοινωνία. Και τους ξαναρώτησε: «Από αυτά, τώρα, τα τρία πράγματα, ποιό είναι εκείνο που εσείς φοβάστε περισσότερο;». Τότε εκείνοι του αποκρίθηκαν: «Πραγματικά, αν φυλάγατε καλά Αυτό που μεταλαβαίνετε, κανένας από ’μας δεν θα μπορούσε να κάνει κακό σε Χριστιανό!».

     Δοξάζοντας τον Θεό για τα λεχθέντα ο ευσεβής Ιωάννης, πάλι τους ρώτησε: «Ποιά πίστη εσείς αγαπάτε απ’ όλες αυτές που υπάρχουν σ’ ολόκληρο τον κόσμο, σήμερα;». Και του λένε: «Την πίστη αυτών που δεν έχουν κανένα από τα παραπάνω πράγματα που σου είπαμε, ούτε και ομολογούν, Θεό ή Υιό του Θεού, τον Γιο της Μαρίας».

     Αποκρίθηκε ο Ιωάννης και τους είπε: «Και πώς εσείς Τον ομολογούσατε ‘‘Υιό Θεού’’, όταν Του φωνάζατε ‘‘Τί κοινό έχουμε εμείς με Σένα, Υιέ του Θεού;’’ (Μάρκ. 5, 7· Λουκ. 8, 28)». Σιώπησαν τότε για λίγο αυτοί και μετά του είπαν: «Αυτό συνέβη, χωρίς να μας αρέσει εμάς ή να το θέλουμε. Αλλά επειδή μας ανάγκαζε η δύναμή Του, φωνάζαμε ότι είναι ‘‘Υιός του Υψίστου’’, για να ντροπιαστούν κι οι Ιουδαίοι που έλεγαν βλασφημίες σε βάρος Του και Τον αποκαλούσαν ‘‘άνομο’’».

     Αυτά και άλλα πολλά είπαν, με το στόμα εκείνων των γυναικών, οι δαίμονες, μπροστά σε λαό και πολύ πλήθος που άκουγε άναυδο…

[«Άγνωστες σελίδες του Γεροντικού», μέρος α΄, §14, σελ. 66–71, α΄ έκδοση «Το Περιβόλι της Παναγίας», Θεσ/νίκη 1996.]