«ΝΑ,
ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ ΟΛΟΛΕΥΚΟΣ, ΤΩΡΑ!»
Έλεγαν για τον αββά Μωϋσή τον Αιθίοπα (περί το 332–407), ότι, όταν έγινε ιερέας, κατά την ώρα της χειροτονίας του στην Σκήτη, μόλις του φορέσαν οι Πατέρες τα λευκά άμφια της χειροτονίας, γυρίζει και του λέει με πατρικό καμάρι προς αυτόν ο αρχιεπίσκοπος:
—Να, που έγινες ολόλευκος τώρα, αββά Μωϋσή!...
Και, ο Όσιος Πατήρ, γυρίζει και του λέει: ...
—Άραγε, δεσπότη μου, «ολόλευκος», που; Μέσα μου ή έξω μου;...
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ
[(1) «Το Μέγα Γεροντικόν», τόμ. δ΄, κεφ. ιε΄ («Περί Ταπεινοφροσύνης»), §90, σελ. 80–81, Α΄ έκδ., Ιερού Ησυχαστηρίου «Το Γενέσιον της Θεοτόκου», Πανόραμα Θεσ/νίκης, Μάρτιος 1999.
(2) Στην φωτογραφία: ένας άλλος σύγχρονος «ολόλευκος» αββάς της πολυτάραχης Αμερικάνικης Ηπείρου, ένας διψαλέος θηρευτής του Θεού, ένας ατρόμητος ερημίτης «ποιών την λειτουργίαν» της Θείας Αγάπης, μέσα στα πυκνά και απροσπέλαστα δάση της Βόρειας Καλιφόρνιας, πιστό τέκνο του Αγίου Ιεράρχου Ιωάννου Μαξίμοβιτς (1896—1966), ο μακαριστός ιερομόναχος π.Σεραφείμ Ρόουζ (κατά κόσμον Eugene Dennis Rose: 13/8/1934–2/9/1982). Εξαντλημένος, ο ίδιος, από τις πολυχρόνιες και εξουθενωτικές περιηγήσεις του σε σκολιές περιοχές άλλων ζοφερών πνευματικοτήτων (Σαμανισμός, Ζεν Βουδδισμός κ.α.) που δεν απαντώνται με την Αλήθεια και το Φως του Χριστού, βρήκε, —επιτέλους!–, την πληρότητα, την χάρη και την ελευθερία της ζωής στην «φίλη» Ορθοδοξία, βιώνοντας «στο πετσί» του το ανείπωτο μεγαλείο και την καταλυτική υπεροχή της. Ο πριν μαθητής και ακόλουθος του γκουρού της εποχής Alan Watts, —ο π.Σεραφείμ–, θυμάται και ομολογεί κάπου χαρακτηριστικά: «Όταν επισκέφθηκα μία Ορθόδοξη Εκκλησία για πρώτη φορά, μου συνέβη κάτι, που σε κανένα βουδδιστικό ή άλλον ναό δεν είχα νιώσει. Κάτι, μέσα στην καρδιά μου, μου είπε ότι "επέστρεψα σπίτι". Η έρευνά μου, για την αλήθεια, είχε τελειώσει! Έτσι, γνώρισα τον Χριστό!...».]
Έλεγαν για τον αββά Μωϋσή τον Αιθίοπα (περί το 332–407), ότι, όταν έγινε ιερέας, κατά την ώρα της χειροτονίας του στην Σκήτη, μόλις του φορέσαν οι Πατέρες τα λευκά άμφια της χειροτονίας, γυρίζει και του λέει με πατρικό καμάρι προς αυτόν ο αρχιεπίσκοπος:
—Να, που έγινες ολόλευκος τώρα, αββά Μωϋσή!...
Και, ο Όσιος Πατήρ, γυρίζει και του λέει: ...
—Άραγε, δεσπότη μου, «ολόλευκος», που; Μέσα μου ή έξω μου;...
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ
[(1) «Το Μέγα Γεροντικόν», τόμ. δ΄, κεφ. ιε΄ («Περί Ταπεινοφροσύνης»), §90, σελ. 80–81, Α΄ έκδ., Ιερού Ησυχαστηρίου «Το Γενέσιον της Θεοτόκου», Πανόραμα Θεσ/νίκης, Μάρτιος 1999.
(2) Στην φωτογραφία: ένας άλλος σύγχρονος «ολόλευκος» αββάς της πολυτάραχης Αμερικάνικης Ηπείρου, ένας διψαλέος θηρευτής του Θεού, ένας ατρόμητος ερημίτης «ποιών την λειτουργίαν» της Θείας Αγάπης, μέσα στα πυκνά και απροσπέλαστα δάση της Βόρειας Καλιφόρνιας, πιστό τέκνο του Αγίου Ιεράρχου Ιωάννου Μαξίμοβιτς (1896—1966), ο μακαριστός ιερομόναχος π.Σεραφείμ Ρόουζ (κατά κόσμον Eugene Dennis Rose: 13/8/1934–2/9/1982). Εξαντλημένος, ο ίδιος, από τις πολυχρόνιες και εξουθενωτικές περιηγήσεις του σε σκολιές περιοχές άλλων ζοφερών πνευματικοτήτων (Σαμανισμός, Ζεν Βουδδισμός κ.α.) που δεν απαντώνται με την Αλήθεια και το Φως του Χριστού, βρήκε, —επιτέλους!–, την πληρότητα, την χάρη και την ελευθερία της ζωής στην «φίλη» Ορθοδοξία, βιώνοντας «στο πετσί» του το ανείπωτο μεγαλείο και την καταλυτική υπεροχή της. Ο πριν μαθητής και ακόλουθος του γκουρού της εποχής Alan Watts, —ο π.Σεραφείμ–, θυμάται και ομολογεί κάπου χαρακτηριστικά: «Όταν επισκέφθηκα μία Ορθόδοξη Εκκλησία για πρώτη φορά, μου συνέβη κάτι, που σε κανένα βουδδιστικό ή άλλον ναό δεν είχα νιώσει. Κάτι, μέσα στην καρδιά μου, μου είπε ότι "επέστρεψα σπίτι". Η έρευνά μου, για την αλήθεια, είχε τελειώσει! Έτσι, γνώρισα τον Χριστό!...».]
![«ΝΑ, ΠΟΥ ΕΓΙΝΕΣ ΟΛΟΛΕΥΚΟΣ, ΤΩΡΑ!»
Έλεγαν για τον αββά Μωϋσή τον Αιθίοπα (περί το 332–407), ότι, όταν έγινε ιερέας, κατά την ώρα της χειροτονίας του στην Σκήτη, μόλις του φορέσαν οι Πατέρες τα λευκά άμφια της χειροτονίας, γυρίζει και του λέει με πατρικό καμάρι προς αυτόν ο αρχιεπίσκοπος:
—Να, που έγινες ολόλευκος τώρα, αββά Μωϋσή!...
Και, ο Όσιος Πατήρ, γυρίζει και του λέει:
–Άραγε, δεσπότη μου, «ολόλευκος», που; Μέσα μου ή έξω μου;...
ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ
[(1) «Το Μέγα Γεροντικόν», τόμ. δ', κεφ. ιε' («Περί Ταπεινοφροσύνης»), §90, σελ. 80–81, Α' έκδ., Ιερού Ησυχαστηρίου «Το Γενέσιον της Θεοτόκου», Πανόραμα Θεσ/νίκης, Μάρτιος 1999.
(2) Στην φωτογραφία: ένας άλλος σύγχρονος «ολόλευκος» αββάς της πολυτάραχης Αμερικάνικης Ηπείρου, ένας διψαλέος θηρευτής του Θεού, ένας ατρόμητος ερημίτης «ποιών την λειτουργίαν» της Θείας Αγάπης, μέσα στα πυκνά και απροσπέλαστα δάση της Βόρειας Καλιφόρνιας, πιστό τέκνο του Αγίου Ιεράρχου Ιωάννου Μαξίμοβιτς (1896—1966), ο μακαριστός ιερομόναχος π.Σεραφείμ Ρόουζ (κατά κόσμον Eugene Dennis Rose: 13/8/1934–2/9/1982). Εξαντλημένος, ο ίδιος, από τις πολυχρόνιες περιηγήσεις του σε περιοχές άλλων ζοφερών πνευματικοτήτων (Σαμανισμός, Ζεν Βουδδισμός κ.α.) που δεν απαντώνται με την Αλήθεια και το Φως του Χριστού, βρήκε, —επιτέλους!–, την πληρότητα, την χάρη και την ελευθερία της ζωής στην «φίλη» Ορθοδοξία, βιώνοντας «στο πετσί» του το ανείπωτο μεγαλείο και την υπεροχή της. Ο πριν μαθητής και ακόλουθος του γκουρού της εποχής Alan Watts, —ο π.Σεραφείμ–, θυμάται και ομολογεί κάπου χαρακτηριστικά: «Όταν επισκέφθηκα μία Ορθόδοξη Εκκλησία για πρώτη φορά, μου συνέβη κάτι, που σε κανένα βουδδιστικό ή άλλον ναό δεν είχα νιώσει. Κάτι, μέσα στην καρδιά μου, μου είπε ότι "επέστρεψα σπίτι". Η έρευνά μου, για την αλήθεια, είχε τελειώσει! Έτσι, γνώρισα τον Χριστό!...».]](https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-ash3/s403x403/1520669_272198216265214_893199436_n.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου