ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΧΑΡΗ

 ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ ΧΑΡΗ 

     Ένας αδελφός ρώτησε κάποιον Γέροντα:

     «Πώς συμβαίνει και τώρα, ενώ μερικοί αδελφοί κοπιάζουν κάνοντας πολλή άσκηση, όμως δεν παίρνουν Χάρη όπως οι παλαιοί;».

     Και του απαντά ο Γέροντας:

     «Τότε υπήρχε αγάπη· και ο καθένας τραβούσε τον πλησίον προς τα πάνω. Τώρα, “πάγωσε” η αγάπη και ο καθένας σέρνει προς τα κάτω τον πλησίον. Γι’ αυτό και δεν παίρνουμε Χάρη».
     Επ’ αυτού, έλεγαν οι Γέροντες:

     «Ο καθένας οφείλει τα προβλήματα του πλησίον να τα κάνει δικά του και σε όλα να συμπάσχει με αυτόν. Και να χαίρεται και να κλαίει μαζί με αυτόν και, με τέτοια διάθεση να στέκεται απέναντί του, σαν να “φοράει” το σώμα του πλησίον του και σαν να πρόκειται για τον εαυτό του, εάν ποτέ συμβεί κάτι κακό σε εκείνον.
     Όλα αυτά, είναι σύμφωνα με την Γραφή που λέει:

     “Χάρη στον Χριστό όλοι είμαστε ένα σώμα” (Ρωμ. ιβ΄ 5)· και: “Όλοι όσοι πίστευσαν στον Χριστό, είχαν μια καρδιά και μια ψυχή” (Πραξ. δ΄ 32)».

ΑΠΟ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟ 

[«Το Μέγα Γεροντικόν», τόμ. δ΄, κεφ. ιζ΄, §42 και §52, σελ. 274–275 και 282–283, Ιερό Ησυχαστήριο «Το Γενέσιον της Θεοτόκου», Πανόραμα Θεσ/νίκης, Μάρτιος 1999¹.]